Κάθε χρόνο εκατομμύρια μαθητές στέλνουν αιτήσεις σε πανεπιστήμια της Αμερικής, ελπίζοντας ότι θα τους δεχτούν ως προπτυχιακούς φοιτητές. Αλλά τι πραγματικά συμβαίνει αφού έχουν υποβάλει την αίτησή τους στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Εδώ και χρόνια σχεδόν όλα τα γραφεία εισαγωγής ισχυρίζονται ότι δίνουν στους υποψηφίους τους μια “ολιστική” εξέταση της αίτησής τους. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ελαφρώς διαφορετική.
Κατ’ αρχάς τα περισσότερα πανεπιστήμια, τώρα που ο αριθμός των αιτήσεων έχει εκτοξευθεί στα ύψη λόγω της “προαιρετικής” υποβολής βαθμολογίας SAT, αναπτύσσουν αλγόριθμους και προγράμματα υπολογιστών για τον πρώτο έλεγχο των υποψηφίων, καθώς είναι σχεδόν αδύνατο για έναν υπεύθυνο εισαγωγής να διαβάσει χιλιάδες εκθέσεις και προφίλ σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Τα διάφορα πανεπιστήμια θέτουν διαφορετικά στάνταρντς για το SAT και το GPA και εφόσον ο μαθητής πληρεί τα κριτήρια του πανεπιστημίου, τότε το προφίλ του μαθητή πηγαίνει στον υπεύθυνο για την εισαγωγή στη χώρα του (κάθε officer είναι υπεύθυνος για ένα γεωγραφικό τμήμα- πχ των Ελλήνων εξετάζονται απο τον υπεύθυνο για την Ανατολική Ευρώπη).
Ο υπεύθυνος εισαγωγής σκανάρει στη συνέχεια τις εκθέσεις και τον κατάλογο δραστηριοτήτων του μαθητή, ο οποίος περιλαμβάνει τυχόν βραβεία, έρευνα, ομαδικά προγράμματα, αθλητικές δραστηριότητες, πρακτική άσκηση, εθελοντισμό, συμμετοχή στο σχολείο και στην κοινότητα του. Σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια ο φοιτητής θα ανήκει σε 3 κατηγορίες:
- a. Πιθανόν να γίνει δεκτός
- b. Πιθανόν να αναβληθεί (για περαιτέρω αξιολόγηση)
- c. Πιθανόν να απορριφθεί
Στη συνέχεια, ανάλογα με την κατηγορία, το προφίλ του φοιτητή περνάει σε έναν δεύτερο υπεύθυνο υποδοχής που επίσης κατατάσσει τον φοιτητή σε μία από τις τρεις παραπάνω κατηγορίες. Εάν οι υπεύθυνοι εισδοχής συμφωνούν, τότε κατά πάσα πιθανότητα η απόφαση θα είναι οριστική (αποδοχή ή αναβολή ή απόρριψη).
Σε περίπτωση που οι υπεύθυνοι εισαγωγής διαφωνούν, τότε το προφίλ του φοιτητή επανεξετάζεται στο τελικό στάδιο όπου όλη η επιτροπή εισαγωγής φέρνει όλους τους μαθητές για τελική αξιολόγηση και στη συνέχεια λαμβάνεται η τελική απόφαση.
Η τελική απόφαση λαμβάνεται με βάση: το ακαδημαϊκό και εξωσχολικό προφίλ του φοιτητή, τα βραβεία ή τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς, την κοινωνική δράση και φυσικά την κύρια έκθεση και το πόσο ελκυστική ήταν για τους υπεύθυνους. Λαμβάνουν επίσης υπόψη τους μαθητές που έχουν ήδη γίνει δεκτοί στο πρόγραμμα με βάση τη φυλή, την εθνικότητα και τις δεξιότητες, ώστε να επιδιώξουν να δημιουργήσουν μια ισορροπημένη τάξη. Για παράδειγμα, αν δεν έχει γίνει ήδη δεκτός ένας μαθητής από την Ευρώπη/Ελλάδα, τότε το πιθανότερο είναι ότι οι υπεύθυνοι εισαγωγής θα προτιμήσουν να δεχτούν έναν μαθητή με αυτές τις καταβολές και οχι καποιον Αμερικάνο. Όταν συγκρίνουν τα προφίλ, αναζητούν μαθητές που θα φέρουν κάτι μοναδικό στην τάξη και των οποίων τα γραπτά έχουν δημιουργήσει εντύπωση (εδώ παίζει καθοριστικό ρόλο η επίκληση στο συναίσθημα στην κύρια έκθεση). Τέλος, λαμβάνουν υπόψη πόσο αυστηρό είναι το ακαδημαϊκό πρόγραμμα που ακολούθησε ο μαθητής στο λύκειο. Έτσι, αν ένας μαθητής έχει ολοκληρώσει διαδικτυακά μαθήματα, A Levels ή θερινά μαθήματα (με ή χωρίς πανεπιστημιακές μονάδες), τότε πιθανώς αυτός ο μαθητής θα προτιμηθεί από κάποιον που ολοκλήρωσε μόνο το πρόγραμμα σπουδών του λυκείου.
Επειδή η αξιολόγηση των εισακτέων είναι τόσο πολύ απρόβλεπτη όσο και δύσκολη για τα ελίτ πανεπιστήμια, εμείς στο CLC φτιάχνουμε μαζί με τους μαθητές μας έναν κατάλογο πανεπιστημίων που περιλαμβάνει σχολές δύσκολες(πάνω απο τα ααδημαικά στανταρ ενός μαθητή), στόχους και σχολές ασφαλείας, ώστε να εξασφαλίσουμε τις καλύτερες δυνατές αποδοχές από πανεπιστήμια που ταιριάζουν στις μοναδικές ακαδημαϊκές και εξωσχολικές ανάγκες των μαθητών μας.
